Chaos Crew… adı gibi kendi de karmakarışık, çılgın mı çılgın bir dünya. Slotter’da karşıma ilk çıktığında “Bu ne ya, grafitili duvar mı oynayacağız?” dedim. Ama sonra… ah sonra, oyun bir başladı, beyin yandı resmen.
Ekran bir açılıyor, arkada bir apartman duvarı, üstü grafiti dolu. Karakterler desen tam mahalle çetesi. Biri kedi, biri kafayı kırmış tip. İlk başta “Ne bu?” diyorsun. Sonra spin’i atıyorsun… bi’ bakmışsın çarpan +5, +10 diye uçuyor.
Slotter bu oyunu getirirken kesin demiş: “Biz bu millete adrenalin pompalayacağız.” Çünkü her spin, başka bir hikâye. Her sembol, başka bir kafa. Özellikle xWays mekaniği var ya, işler orada kopuyor.
Çarpanlar geldi mi ekranın sağı solu yanıyor. Eline hesap makinesi alasın geliyor. Arada bir düşünüyorum, “Bu oyunu yazan ne içmiş acaba?” ama helal olsun, iyi içmiş.
Bonus geldiğinde oyun başka bir şeye dönüşüyor. Ekran kararıyor, fon geriliyor, sanki bir şey olacak. 3 canın var, ama her sembolle yeni can kazanabiliyorsun. Her gelen karakter ya + değer basıyor ya da x çarpanı.
Bir anda ekran doluyor: x10, x25, +5, tekrar tekrar… Sonra? Sonra oyun bitiyor. Ekran patlıyor. Ve kazanç? Dedin ya, “Ben ne yaşadım?”
Slotter’da Chaos Crew oynamak, hayatın stresini atmak gibi. Oyunun stili zaten eğlenceli. Karakterler deli, müzik garip, ama bir şekilde bağımlılık yapıyor.
Her spin’de içinden küfrediyorsun ama bir yandan da gülüyorsun. Çünkü o garip atmosfer seni içine çekiyor. Ve kazanç geldi mi? Haydaaa diyorsun, “Ben bununla elektrik faturasını öderim.”
Chaos Crew, klasik slotlardan değil. Ama tam da bu yüzden seviliyor. Çünkü düz çizgide değil. Dalgasını geçiyor, akışına bırakıyor. Oynarken sen de kendi dertlerinden çıkıyorsun.
Slotter bu oyunu alıp önümüze koymuşsa, bilin ki eğlence garantidir. Oyun deli, ama kazancı aklı başında. Ekran başında kahkaha atan mı dersin, çarpanı görünce zıplayan mı…
Sonuç? Chaos Crew, tam bir kaos ama güzel kaos. Şansa biraz isyan, biraz da kahkaha katmak istiyorsan… doğru yerdesin. Çünkü bazen, düzenli hayatı unutmak için biraz kaos gerek.
Ben bu oyunu ilk açtığımda bir duraksadım. Adı zaten gizemli... “Book of Fallen” deyince bir…
Bak kardeşim, hayat zaten başlı başına bir kumar değil mi? Bi’ yanda işler, bi’ yanda…
Gece 3. Midemden değil ama gönlümden bir şeyler çekiştiriyor. Hani bir boşluk olur ya, karnın…
Bazen insan sıkılıyor. Hani öyle bomboş değil de... bir şey olsun istiyorsun. İçten içe diyorsun…
Ben hep altın çocuk olmak istedim. Ama hayat izin vermedi, kredi kartı limiti başka şeylere…
Yani dostum, "Mustang Gold" adını duyunca aklına ne geliyor? Kovboylar, atlar, tozlu yollar, serin rüzgar...…